Coober Pedy

Dinsdag 31 januari.

Nu gaan we echt de outback in. Eerst tanken (en vervolgens overal waar je kunt tanken) en dan rijden maar. Al snel zien we een echte road train, d.w.z. een vrachtwagen met twee aanhangers. Geweldig zijn ze! De eerste vierhonderd kilometer zijn nog verrassend veelzijdig. Het landschap biedt steeds weer andere nuances. We komen langs verschillende zoutmeren die wit afsteken in het overigens vooral roodbruine en groene landschap. Struiken worden afgewisseld met bomen, ook veel dode bomen, en gaandeweg wordt dit allemaal wat minder. De laatste honderd kilometer is alles nog maar laag begroeid. Als we vlak bij Coober Pedy zijn verschijnen er bergjes in het landschap. Coober Pedy is een plaats waar sinds 1888 al naar opaal gezocht wordt. De bergjes zijn uitgegraven grond. De plaats zit vol met winkeltjes en oude mijnen en overal wordt opaal te koop aangeboden. Huizen, restaurants en kerken zijn ondergronds gemaakt omdat het er vaak erg warm is. Rond de 40 graden is normaal. Wij hebben geluk dat het koud is. Het is vandaag maar 31 graden.

Heel veel wildlife komen we onderweg niet tegen. We zien een paar emoes en één levende kangeroe. Ook lopen er schapen en koeien los door de wildernis. Regelmatig ligt er een kadaver langs de kant van de weg. En vogels natuurlijk. Van hele kleine gekleurde tot grote roofvogels.

Het dorp ziet er een beetje verlaten uit omdat het leven vooral binnen en onder de grond plaatsvindt. Op de camping zijn grote luifels gespannen zodat je in de schaduw kunt camperen en waar zelfs een grote camper onder past. Het zwembad is overdekt door een soort kleine circustent. Er is geen grassprietje te bekennen. Alles bestaat uit gravel. Zuinig met water is het devies. We zijn in het binnenland van Australië!

En hier, in the middle of nowhere,aan de andere kant van de wereld, zien we, via internet, hoe Zoë haar eerste wankele stapjes zet.
:)